Heel even was er de twijfel: Zou ik deze blog voor het eerst in mijn leven door ChatGPT laten schrijven? Of zou ik het toch zelf doen? De twijfel was kort. Mijn ziel, mijn gemoed en mijn psyche zou niet terug te lezen zijn in een blog als de computer mijn woorden gaat schrijven. En het zou de makers van deze voorstelling te kort doen.
Dus daar gaan we. De door mij zelf geschreven Blog over “Litanie van een Terugkeer”.
Cognitieve dissonantie
In de marketing/reclamewereld wordt de term cognitieve dissonantie vertaald als “spijt na aankoop” op grond van verkeerde verwachtingen.
Zonde van het geld als dat gebeurt.
Al helemaal als je de voorstelling “Litanie van een terugkeer” gaat beleven.
Dus: doe even wat moeite voordat je naar deze installatie/performance gaat. Lees kort de Wikipedia pagina van Jeroen Willems én lees de beschrijving van de voorstelling op de website www.litanie.nl . Je zult achteraf versteld staan van de raakvlakken die deze knap vormgegeven installatie/performance heeft met de, helaas te vroeg overleden acteur en mens Jeroen Willems.
Jij bent weer hier, nu alles anders is.
Omarm de lelijkheid, het mag best.
Twee mooie zinnen die me zijn bijgebleven. Gesproken en geschreven tijdens deze litanie.
Wat een litanie is hoef ik, hier in het katholieke zuiden, hopelijk niet uit te leggen. De litanie van Alle Heiligen, kunnen we ons, “Ora pro Nobis”, nog zeker wel herinneren denk ik.
Verwacht bij deze voorstelling dus geen hologrammen zoals destijds bij Hazes in Concert of ABBA bij hun laatste virtuele wereldtournee. Deze litanie is vooral een belevenis. De catacomben van PLT komen tot leven. Jeroen Willems komt virtueel tot leven.
De groep makers slaagt er in om, zonder concessies te doen (net als Jeroen destijds), de bezoekers mee te nemen in de verwevenheid van computer- en theatertechniek versus het ouderwetse “handwerk”. En dat raakt je als bezoeker.
Maar alleen als je je er voor wil openstellen. Anders ligt de eerder uitgelegde marketingterm ‘cognitieve dissonantie’ op de loer achter elke deur, elke trap en elke ruimte van het Theater Heerlen.
En mocht het dan toch gebeuren dat je “spijt hebt na aankoop”, bedenk dan: je bent op in elk geval op plekken geweest in het theater waar je als bezoekers nooit kán en mág komen. En realiseer je dat je tijdens de voorstelling even op een stoel in de kleedkamer hebt gezeten waar al heel wat beroemde artiesten en kunstenaars hebben gezeten. Zichzelf in diezelfde spiegel aankijkend. Zo ook Jeroen Willems in 2006, toen hij optrad in het Parkstad Limburg Theater met zijn show Brel 2.
Wat een voorrecht is dat!
Ik las vandaag in de krant dat een computer en een speciaal kastje het hart van een overledene weer op gang kunnen krijgen om te transplanteren. Het kan sinds kort. Echter de ziel, het gemoed en de psyche van een mens weer tot leven wekken. Nee, dat kan een computer niet.
Nog niet…..
Bart Rousseau
Bart Rousseau is voormalig ambassadeur van het Parkstad Limburg Theater en schrijft regelmatig blogs over, onder andere, cultuurvoorstellingen.